Η σχολική χρονιά κύλισε ομαλά για το κοριτσάκι μου, για πρώτη φορά στο σχολείο, μια χαρά τα πήγαμε. Κλάματα δεν είχαμε, η δασκάλα μας καλή και κάναμε και τις παρεούλες μας. Το μόνο πράγμα που μας κούρασε ήταν οι πολλές ιώσεις και τα κρεατάκια, γνωστά και ως αδενοειδείς εκβλαστήσεις, που γιγαντώθηκαν και μας έκαναν τη ζωή πατίνι! Όπως λέει και η δασκάλα μας, θα πάμε στην πρώτη Δημοτικού με τις καλύτερες προοπτικές, ελπίζοντας ότι δεν θα ζήσουμε την αρνητική πλευρά του σημερινού εκπαιδευτικού συστήματος (ψηφιακές άρες μάρες κουκουνάρες, τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα κλπ).
Ας δούμε τώρα τα θετικά της λήξης του σχολικού έτους, σε σύντομους τίτλους:
- Ιώσεις τέλος, επαναλαμβάνω, ιώσεις τέλος! Παγωτά, πλατσουρίσματα μόνο, χωρίς μύξες, ορούς και φάρμακα.
- Πρωινό ξύπνημα τέλος! Καλό για το παιδί, ακόμα καλύτερο για τη μάνα που είναι νυχτοπούλι… Άσε που δεν θα βιαζόμαστε σε βόλτες και βεγγέρες, όπου η μάνα μετά από ατέλειωτο μπίρι-μπίρι πάμε σπίτι, εισπράτει με αγανάκτηση το «αμάν πια»!
- Αμάν, 12 πήγε και πρέπει να πάω να πάρω το παιδί! Ντύσου, στολίσου και τρέχα και αν το πιτσιρίκι έχει κέφι για την παιδική χαρά, μένεις χωρίς μεσημεριανό φαγητό…
Αν υπάρχει αδερφάκι στο σπίτι, όπως στη δική μας περίπτωση, τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα για την απασχόληση του παιδιού που σταμάτησε το σχολείο. Μπορεί κάλλιστα να συστήσει καλοκαιρινή συμμορία με τα αδέρφια του και να κάνουν επιδρομές σε διάφορα ανεξερεύνητα μέρη του σπιτιού! Η παιδική χαρά θα είναι ένα μικρό υποκατάστατο μέχρι την αποχώρηση από το άστυ όπου η πραγματική διασκέδαση αρχίζει. Καλό μας καλοκαίρι!
