Όλο για την κόρη γράφω, για τις ζωγραφιές της και για το σχολείο και το γιόκα μου τον έχω παραμελήσει όσον αφορά το ιστολογείν. Μιας και σε ένα μήνα περίπου θα σβήσει πέντε κεράκια (παζαρεύει τα lego McQueen για δώρο γενεθλίων εδώ και μήνες…) θα κάνω μια αναφορά στην μοναδική του προσωπικότητα, καθαρά για κουκουβαγίστικους λόγους:
1. Έχει δυνατή φωνή! Από μωρό το καλό μου φρόντισε να μας επενδύσει τα αυτάκια με κλάματα και τσιρίδες… Τώρα πια έχει εκπολιτιστεί, μιλάει σαν μεγάλος, τραγουδάει, καθαρά και σωστά παρακαλώ και απαγγέλει ατάκες από τα αγαπημένα του video, την Lego online αλλά και τις τηλεοπτικές συνταγές μαγειρικής (και τα δύο μου παιδιά έχουν αδυναμία στις εκπομπές μαγειρικής τις οποίες τις βλέπουν στο PC ή στο DVD του παππού).
2. Παίζει τα lego στα δάχτυλά του, εδώ και αρκετό καιρό. Ακολουθεί τα σχέδια κατά γράμμα, κάνει καταμέτρηση των κομματιών και προχωράει στη δημιουργία δικών του σχεδίων. Η μαμά εδώ σηκώνει τα χέρια ψηλά, άντε να ξεκουμπώσει καμιά καβίλια από τα technic καμιά φορά.
3. Έμαθε τους αριθμούς από τα lego και τα γράμματα, δια της αλληλοδιδακτικής μεθόδου από την αδερφή του! Που να τρέχουμε στο προνήπιο, το παιδί τακτοποιήθηκε μόνο του. Μου φέρνει και ραβασάκια, ΜΑΜΑ και ΚΟΡΝΘΛΑΟΥΡ και πέφτει πολύ γέλιο.
4. Είναι επίμονος, μα πάρα πολύ σας λέω. Όταν βάλει την κασέτα ¨Μπαμπά έλα να συνδεθούμε!¨ ή “Μπαμπά θέλω γαργαλίτσα!” δεν σταματάει με τίποτα. Αν συνδυαστεί αυτό και με το #1 καταλαβαίνετε τι γίνεται…
5. Έχει μεγάλη άνεση με τα ηλεκτρονικά, τα εργαλεία αλλά και το οικογενειακό PC. Για να είμαι ειλικρινής, με αυτό με ανησυχεί κάποιες φορές αλλά σκέφτομαι και το άλλο, κονσόλες με παιχνίδια βίας δεν παίζει, gormiti δεν έχει, ας είναι λοιπόν η εξοικείωση με τον υπολογιστή ένας τρόπος να ξεχωρίσει στην πιτσιρικαρία, όλοι μας το έχουμε λίγο-πολύ ανάγκη!
6. Είναι απόλυτα βέβαιο ότι είναι γιος του πατέρα του! Όσον αφορά τα #2 και #5 υπάρχει απόλυτη ταύτιση, αυτός είναι και ένας από τους πολλούς λόγους που έχει φοβερή αδυναμία στον μπαμπά του. Η μαμά καλή είναι αλλά ο μπαμπάς είναι η απόλυτη εγγύηση! Δεν κοιμάται χωρίς τον μπαμπά του με τίποτα, όταν ξυπνήσει τη νύχτα φωνάζει τον μπαμπά (εδώ ρεφάρω για τα ξενύχτια που έκανα ως μωρομάνα, χε χε!) και όταν ο μπαμπάς είναι σπίτι, όλα μέλι γάλα.
7. Από τη μαμά πήρε σίγουρα το ξανθό και με-γά-λο κεφάλι! Όλοι ρωτάνε για το σουηδικό μαλλί και εγώ τους απαντώ ότι έτσι ήμουν μικρή και αν δεν πιστεύουν τους υπόσχομαι ότι θα τους δώσω τον κωδικό της βαφής για την επόμενη φορά που θα πάνε για ανταύγειες στο κομμωτήριο!
Για του λόγου το αληθές, παραθέτω ένα από τα πιο πρόσφατα έργα του με lego. Αν σαν γνήσια Ελληνίδα μάνα σας ζάλισα με τον κανακάρη μου, να με συμπαθάτε!
Και ΄γω τέτοια μάνα είμαι, κουκουβάγια! Όλο κορδώνομαι για την “κανακαρά” μου, όπως λέμε στα Δωδεκάνησα. Τι τα θες, λίγο πολύ όλες οι μανάδες, κουκουβάγιες είμαστε!! Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου.
Με το δίκιο σου καμαρώνεις! Να τον χαίρεσαι και να περάσετε υπέροχα γενέθλια! (να του τα πάρεις τα lego, το ‘χει!)
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, να χαίρεστε και σεις τα παιδάκια σας! Όσο για τα lego, μην τάξεις του Αγιού κερί και του παιδιού κουλούρι 😉
Αυτή η αλληλοδιδακτική στ’αδερφάκια! μεγάλο κεφάλι, με πολύ μυαλό (ο πύργος τα σπάει)!!
(άτιμο router! έχω χάσει πολλλλά επεισόδια! το καλό είναι ότι τα βλέπω μαζεμένα) Να χαίρεσαι και το γιο και την κόρη! Και να χαίρεσαι που τη δυνατή φωνή τη χρησιμοποιεί όταν πραγματικά χρειάζεται (κατά τη γνώμη του πάντα!). Το “Τρύφωνας” στη λεζάντα είναι από τον γνωστό “Τρύφωνα τον Σίφουνα” ή κάποιον άλλο; Σας φιλώ πολύ
Βρε καλώς τις κουμπαρούλες! Το Τρύφωνας είναι το δεύτερο βαφτιστικό, έχουμε και ξωκλήσι στην Πάρο στο όνομα του Αγίου. Όσο για τη φωνή… άστο καλύτερα…