Γιορτάσαμε τα Χριστούγεννα, τον γιο, τον πεθερό και τον πατέρα, ανάμεσα σε χειμερινές ιώσεις, σχολικές διακοπές και τρελά μαγειρέματα. Το είχα άχτι αυτό το μενού φέτος, να στρωθώ στην κουζίνα μέχρι τελικής πτώσεως, μακριά από υπολογιστή και σχετικές ψηφιακές υποχρεώσεις. Αν και μέχρι το παρά 5′ ήμουν έρμαιο των ιών και των μικροβίων, κάτι κατάφερα και φέτος!
Η ακολουθία των Χριστουγέννων νυχτερινή, πλήθος τα πιτσιρίκια μαζί με τα δικά μας στην Αγία Άννα του Χαλανδρίου. Δεν είμαστε πρωινοί τύποι, ευτυχώς υπάρχει και αυτή η επιλογή.
Δεν μπορώ να το ξεχάσω, τα κάλαντα φέτος όπως και πέρσι… αναστενάζω στην όψη κάποιων παιδιών, τόσο ταραγμένων και αεικίνητων μαζί, ούτε το τρίγωνο που χτυπούσαν, ούτε το τραγούδι μπορούσαν να τα κρατήσουν συγκεντρωμένα. Έχε το νου σου στο παιδί, για να υπάρχει ελπίδα!
Έκανα και τα ψώνια μου για το τραπέζι και κάποια μικρά δωράκια, πελάτες και πωλητές κουνάγαμε τα κεφάλια μας… “μακάρι και του χρόνου, μέχρι να έχουμε κανένα ευρώ στην τσέπη…”. Αμάν αυτό το καλάθι της νοικοκυράς αναστενάζει, μαζί με αυτό και τα στομάχια, κυρίως όμως οι ψυχές από το παράπονο και την στέρηση. Επειδή γιορτάζουμε την Γέννηση και όχι τα εμπορικά κέντρα δεν μας παίρνει η μπάλα αλλιώς μόνο με jingle bells και ρεβεγιόν δεν γίνεται δουλειά…
Και επειδή σιγά μην γράψω άλλο post για την Πρωτοχρονιά, θα τα πω εδώ! Χρόνια Πολλά και Ευλογημένα σε όλους για το 2013. Μακάρι το νέο έτος να φέρει ένα δροσερό αεράκι και να φύγει το σύννεφο, από τον ουρανό αλλά και από τις καρδιές μας!
