Σαράντα σήμερα επίσημα, ημέρα ορόσημο και είπα να ποστάρω εδώ και να σνομπάρω το βιβλίο με τις φάτσες… Δύο εικοσάρες όπως είπε η τσαχπίνα Ρίτα ή μισή ογδοντάρα όπως σχολίασε μια άλλη φίλη; Ιδού η απορία! Τρελή σαραντάρα μπορεί να μην είμαι αλλά δεν μπορώ να μην αναφερθώ σε μια από τις πιο αγαπημένες ταινίες της Ρένας Βλαχοπούλου.
Έχει μια αύρα η μέρα, πώς να το κάνουμε, ένα κέφι, μια τσαχπινιά και κάπου στο βάθος μια αδιόρατη αγωνία. Σας φιλώ κατάμουτρα, να ζήσω να με χαίρεστε (!!!) και σε άλλα με καλό!
Καλημέρα,
‘Να ζήσεις Καλλιοπη και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑ!!!’.
Ενα μωρο εισαι κι εσυ που σαραντησες… τι μερες, τι χρονια!
Να εισαι παντα γερη και να γεμιζεις μπαταριες απο τα υπεροχα παιδακια σου!
Πολυχρονη!
Μου αρέσει ο τρόπος που το βλέπεις! 😀
Έλααα…. άντε κι εσύ, καλώς ήρθες στο κλαμπ! Χρόνια πολλλλλά, να ζήσεις όμορφα Καλλιόπη!!!
Ευχαριστώ για τις ευχές και το καλωσόρισμα στο κλαμπ 😉
Να ζήσεις! Έτσι όπως ξέρεις…χαρούμενα, δημιουργικά, με ελπίδα! Να σε χαίρονται όσοι σε αγαπάνε!! Πολύ χαίρομαι που κάπου σου βρίσκεται και μια σαραντάρα Βλαχοπούλου, γιατί εγώ σταθερά από λίγο πριν τα σαράντα μόνο μ’αυτά τα “αδιόρατα” δικά σου που είναι πολύ “αξέμπλεχτα” δικά μου ασχολούμαι. “Τρελή” και ως διπλή 20άρα μια χαρά το βρίσκω!!! Σε αντιφιλώ κατάμουτρα!
Τι γλυκές ευχές! 🙂
Κορίτσαρε!
Δεν παρακολουθείς τις παλαιότερες για να μαθαίνεις και θα σε μαλώσω!
Δεν είσαι 40, είσαι 18 με 22 χρόνια εμπειρία!!!
Να είσαι γερή Καλλιοπίτσα μου και να χαίρεσαι αυτούς που αγαπάς!
Φιλιά και μια αγκαλιά σφιχτή!