Δικαιοσύνη, για το τρένο που δεν έφτασε ποτέ…

Στα καρναβάλια
οι άνθρωποι φορούν μάσκες
για να μπορούν να κάνουν χωρίς ντροπή
αυτά που δεν είναι πρέποντα.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι
με περγαμηνές, με καλοραμμένα ρούχα
που δεν χρειάζονται μάσκες
για να βγουν στο βήμα,
για να βγουν στις οθόνες,
για να βγουν στα ψηφιακά παράθυρα
και να εκπέμψουν ότι πιο
παράλογο,
άδικο,
αισχρό
και βρώμικο.
Χωρίς αιδώ,
χωρίς ανθρωπιά,
χωρίς δισταγμό.
Δεν περιμένουν τα καρναβάλια,
κάθε μέρα,
όλο το χρόνο,
χωρίς μάσκες,
χωρίς ντροπή,
υποστηρίζουν με σθένος “τη γραμμή”.
Ξύπνα,
δες,
μάθε,
μη σκύβεις το κεφάλι,
για τους 57, για όλους μας,
για αυτούς που θα ‘ρθουν.