Άρθρο που πρωτοδημοσιεύθηκε στο blogspot το έτος 2010. Ω ποία ευρηματική μάνα! Τώρα πια που έχω περάσει από τον χοντρό πλάστη στη βέργα, οι πίτες είναι αποκλειστικά στρογγυλές. Η λαμαρίνα πάντως είναι πρακτική στο κόψιμο. Ρετούς: Μάιος 2025
Έφτιαξα τυρόπιτα σήμερα και μου ήρθε η ιδέα να διασκεδάσω τα τέκνα που ως συνήθως με παρακολουθούσαν σκαρφαλωμένα στις καρέκλες τους. Τώρα που τον ξαναβλέπω, είναι λίγο τρομακτικός, στο στυλ “Φάε την τυρόπιτα μη σε φάει ο τυροπιτάνθρωπος!”. Πάντως τα παιδάκια μου το διασκέδασαν, ίσως επειδή είναι λίγο μεγαλύτερα.
Μια και λέμε για πίτα, ακολουθεί η δική μου εκδοχή για το ζυμάρι:
250 γρ. αλεύρι κίτρινο
250 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 ποτηράκι ελαιόλαδο μαζί με καλαμποκέλαιο
1 κουταλιά ξύδι
1 κουταλάκι αλάτι
1 αυγό χτυπημένο – προαιρετικά
νερό όσο πάρει (περίπου 1,5-2 φλ. του τσαγιού)
Ανακατεύουμε αρχικά το λάδι με το αλεύρι, δίνει πιο αφράτο αποτέλεσμα. Προσθέτουμε και τα υπόλοιπα και νεράκι όσο πάρει για να πάρουμε μια ελαστική ζύμη που δεν κολλάει στα χέρια. Η δόση αυτή φτάνει για μια μεγάλη λαμαρίνα του φούρνου. Καλή επιτυχία!
