Εφέτο που λες κάθομαι στ’ αυγά μου. Μάσκα και γάντια ενίοτε, χαρτί εξόδου και προσπάθεια διατήρησης καλής διάθεσης (!) και ψυχραιμίας (!!). Βλέπω Τσιόδρα-Χαρδαλιά μαγνητοσκοπημένους από τα ίντερνετς και διαβάζω διάφορα, ελληνικά κυρίως άρθρα. Μέχρι αποδελτίωση τα άρθρα-λιβανιστήρια που γράφουν για τον Σωτήρη Τσιόδρα κάνω, και συλλογή από φωτογραφίες και σκίτσα της επικαιρότητας. -Λάζαρε, δεύρο έξω!, -Μισό λεπτό να στείλω SMS!
Θρηνώ σιωπηλά που περάσαμε σαρακοστή μακριά από εκκλησίες… Για Μεγάλη Εβδομάδα ούτε λόγος! Παρντόν, μήπως η στεναχώρια μου αποτελεί απειλή για την δημόσια υγεία;;; Μπορώ να πενθήσω ή θα φάω πρόστιμο; Επιτρέπεται; Αχ, ευχαριστώ όλους εσάς, κι ας έφαγα την χολή και την λάσπη σας τόσες μέρες, καλή Ανάσταση να έχουμε όλοι μας, με υγεία και μακριά από τον “γιο με την κορώνα”.
Χειροτεχνία η θεραπευτική! Άλλη μια κότα από το Krokotak, ελαφρώς τροποποιημένη και με επίκαιρη λεζάντα. Η επόμενη που θα φτιάξω θα λέει “Κάθομαι στ’ αυγἀ μου!”. Που να βρω τα βαφτιστήρια να τους δώσω καρτούλα, κουλουράκια και λαμπαδίτσα; Του χρόνου αγάπες μου, σας φιλώ γλυκά… νοερά!
Καλή Ανάσταση Popelix! Αγωνιστικούς χαιρετισμούς…και καλή δύναμη, για όσα χάσαμε και ελπίζουμε να ξαναβρούμε με τις λιγότερες απώλειες..Μη δίνεις σημασία σε λάσπη και χολή, ο κόσμος αρέσκεται να κουνάει το δάχτυλο και να κατηγορεί τους άλλους για τα δεινά του, νιώθει καλύτερα και τρέφει την ανασφάλειά του, είναι η πανανθρώπινη βλακεία…φέτος έγιναν θυσίες ανυπέρβλητες από όλους, κι όποιος δεν το βλέπει αυτό είναι τυφλός. Τα φιλιά μου, σύντομα κι από κοντά ελπίζω!
Από κοντά, βεβαίως-βεβαίως. Καλή Ανάσταση Μαρίνιους!