Σαν κηπουρός των πόλεων που είμαι, ο κόσμος να χαλάσει, σέλινο και κρεμμυδάκια έχω στο μπαλκόνι μου. Πάντα αφήνω κάποια κρεμμύδια να κάνουν άνθος, τα ξεχνάω για το καλοκαίρι και τα μαζεύω επιστρέφοντας από τις διακοπές. Ο σπόρος τους φύτρωνε κάποιες φορές με τα πρώτα φθινοπωρινά ποτίσματα, χωρίς προκοπή όμως μέχρι τη χρονιά που μας πέρασε. Αμέτρητα κρεμμυδοσποράκια φύτρωσαν ανάμεσα στα κοκκάρια που φύτεψα για το φύλλωμα τους και μου έδωσαν τελικά, μικρά κρεμμυδάκια τα οποία και σκοπεύω να σπείρω άμα τη επιστροφή από τας εξοχάς.
Όταν λερώνω τα χέρια μου με χώμα, αισθάνομαι χαρά… Ακόμα και η εμπειρία λίγων κρεμμυδιών είναι πολύτιμη και μπορώ να πω ότι αποτελεί ένα μικρό μάθημα για όλη την οικογένεια.
Να περάσετε πανέμορφα στας εξοχάς! Και να περάσετε απολαυστικές ώρες με χέρια μες στο χώμα!!!