Εφέτο κλείσαμε 11 χρόνια έγγαμου βίου, καλός-χρυσός-γοητευτικός και με σπίτι στο νησί, δεν έχω κανένα παράπονο, χάρη σ’ εκείνον είμαι 1 Σεπτεμβρίου στην Πάρο!
Όχι, το πόστ δεν είναι για το γαμπρό, είναι επί παντός επιστητού [έχεις δίκιο που ζαλίζεσαι φίλε αναγνώστη, από το ένα θέμα στο άλλο πάω… τσικ-τσικ…]! Είχε και πανηγύρι, με όλα τα καλά, εκεί ψηλά στον Στρούμπουλα!
Η επιστροφή στο σχολείο είναι προ των πυλών [αυτό το πόστ για μπακ του σκούλ το πήγαινα… πρέπει να το κοιτάξω αυτό γιατρέ μου;;;], το πολιτικό σκηνικό είναι τρομακτικό [όπως και να ‘χει κλείσε τη ρημάδα την του-βου, κλείστηνε σου λέω, πάτα το κουμπίιιιιιιιιιι], το σπίτι στο άστυ θα θέλει φασίνα [προσγείωση στα απλά, καθημερινά, η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά] και εγώ αμέριμνη [#not] στο χωριό περιμένω το πάτημα των σταφυλιών, εργαζόμενη από απόσταση για τα προς το ζην.
Καλό Σεπτέμβρη, με αγάπη, σε όλους!
Καλό μήνα! Κι εμείς ακόμα να μαζευτούμε. Ζήλεψα που στο πανυγήρι χαρήκατε και τον “καφέ μετά”. Εδώ κάνουν εργασίες οπότε αυτό μας έχει λείψει (πρώτα ο Θεός θα το ξαναβρούμε με την επιστροφή). ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ !!! Γεροί – ως και γέροι – αγαπημένοι, με αγαπημένους και καμαρώνοντας τα καμάρια σας!! Πρωινά μεσσηνιακά φιλιά (προ καφέ-ίσως έτσι εξηγείται το παραλήρημα)!!!
Να τα διαμαντήσετε!!!!!!!!!!
Εμείς πάντως περιμέναμε πως και πως να ανοίξει ο παιδικός σταθμός!
Καλή επάνοδο και καλή δύναμη και φώτιση για τη νέα σχολική χρονιά!!