Καλή Σαρακοστή είπαμε, δεν είπαμε! Καλό στάδιο (των αρετών όχι το Καραϊσκάκη) και με το καλό να φτάσουμε στο Πάσχα.
Αφορμή για ετούτο το πόστ είναι ένα άρθρο που μου σερβιρίστικε ως προτεινόμενο και κέρδισε την προσοχή μου. Αν και δεν διακατέχεται από θρησκευτικότητα, είναι ειλικρινές, καλοπροαίρετο και αποδίδει τα εύσημα σε όσους προσπαθούν να βάλουν φρένο στις επιθυμίες της κοιλιάς.
Δεν είναι πια ξενέρωτο να νηστεύει κανείς. Για την ακρίβεια ποτέ δεν ήταν, αλλά δεν ξέρω γιατί είχαμε αυτήν την αντίληψη για αυτούς που το κάνουν.
Καλό είναι να αναγνωρίζει κάποιος την αξία της προσπάθειας για εγκράτεια, ακόμα και αν δεν βρίσκει άλλο σκοπό σε αυτή πέρα από την αποτοξίνωση. Αν μη τι άλλο, μην το παίζεις μάγκας με τη συνήθεια του άλλου, φάε το κοψίδι σου και άσε τον άλλο να φάει δίπλα σου σκέτες πατάτες τηγανητές χωρίς να αισθάνεται σαν το Alien!
Εμείς οι ‘επαναστάτες’ επιμένουμε να τρώμε κρέας, ακόμα και την Μεγάλη Παρασκευή. Με αποτέλεσμα την Κυριακή του Πάσχα να μην αισθανόμαστε καμία διαφορά.
Η συγγραφέας αναφέρεται στην γευστική διαφορά, κάτι που δεν μπορούσα να χωνέψω με τίποτα όταν οι συνάδελφοι στο γραφείο έτρωγαν μπριζόλα τη μεγάλη Πέμπτη. Ακόμα και φολκλορικά αν το δει κανείς, το να απέχεις λίγες μέρες τουλάχιστον από τα κρεατικά είναι μέρος της γιορτής!
Για να κλείσω την αναφορά μου στην νηστεία, θα ήθελα να κάνω ένα τελευταίο σχόλιο. Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια, εμείς οι αμετανόητοι ρομαντικοί θρησκευάμενοι (ρουφάμε πολύ από το όπιο του λαού) χρησιμοποιούμε διάφορα κόλπα για να την κάνουμε πιο ανεκτή. Σόγια, τυρί φυτικό, υποκατάστατα γάλακτος από φυτικές πηγές, πατατόπιτες, ελιόπιτες και διάφορα άλλα μεζεκλίκια, για να την παλέψουμε και για να τρατάρουμε τους γνωστούς και φίλους επισκέπτες σε καιρό νηστείας. Ακόμα και αν βάλεις όλα αυτά στο διαιτολόγιο σου, ακόμα και αν τρως γαρίδες και καλαμαράκια συχνά, μετά από λίγες ημέρες η λόρδα σε κόβει, η λαιμαργία σε παιδεύει με αποκορύφωμα τη Μεγάλη Εβδομάδα που δεν θέλεις να βλέπεις τίποτα μπροστά σου και απλά τρως από συνήθεια. Αυτά για τους έξω απ’ το χορό και για τους ταπεινολογούντες νηστεύσαντες που θεωρούν τον αγώνα τον υπολοίπων ως παιδική χαρά. Για να μην ξεχάσω, ορίστε και το άρθρο, Η νηστεία είναι μαγκιά, δεν είναι αυτοταπείνωση. Καλή Σαρακοστή σε όλους!
Έλα και “μέσιασε” το πράμα. Λίγο ακόμα πατάτα/μακαρόνι και θα το φτάσουμε το Πάσχα. Λοιπόν, τόσο καιρό έψαχνα να βρω τι σχόλιο θα ταίριαζε…Ε, μετά από πολύυυυυ καιρό πήγα την μικρή χτες σπέσιαλ βόλτα, παιδικής χαράς συμπεριλαμβανομένης, κι εκεί άκουσα κι αυτό το καλό περί νηστείας “Ε, ναι, νηστεύουμε. Γιατί, και αλλιώς να το δεις το θέμα, πιο πολλές επιλογές έχεις όταν νηστεύεις. Άμα δε νηστεύεις τι θα φάς; Κοτόπουλο ή μπιφτέκια στο φούρνο με πατάτες, άντε και κανένα κοκκινιστό….ενώ όταν νηστεύεις έχεις χιλια-δυο να φτιάξεις”. Αυτά μεταξύ μπαμπάδων καθώς η μια σύζυγος είπε για τα σπέσιαλ “δεν-θυμάμαι-πώς” μανιτάρια που είχε μαγειρέψει. Πάντως ναι, ας έχουμε και μια ανοχή τέλος πάντων στις συνθήκες του καθενός. Άλλωστε, αν ήταν μόνο το φαϊ…
Σας φιλώ οικογενειακώς! Καλή υπόλοιπη Σαρακοστή!