
photo via cornishdragon
Πολλά βομβαρδίζουν το μυαλό μου και προσπαθώ να τα βάλω σε σειρά! Του μπου λάλιλι λίλι μπαμ μπαμ… Έτσι είμαστε εμείς οι μπλογκογονείς στην ψηφιακή γειτονιά, ότι μας έρθει στο μυαλό, το βγάζουμε στον αέρα! Ναι… βέβαια, μια λίστα είναι η λύση, έχουμε και λέμε σε μπούλετς:
- Η Αννούλα γκουγκλάρει, ψάχνει πληροφορίες για το τραγουδάκι που έμαθε σήμερα στην ώρα της μουσικής. Εισπνοή – εκπνοή… κάπου έχω μείνει πίσω, στις πάνες θαρρώ και σε άλλα βρεφικά – παιδικά… δόλια μάνα, εδώ ο γιος – ο μικρός – γίνεται 7 ετών σε λίγες μέρες…
- Στο δημόσιο σχολείο, υπάρχει ώρα αφιερωμένη στη μουσική όπου νεαρή δασκάλα απόφοιτος του τμήματος Μουσικών Σπουδών μαθαίνει τα παιδιά μας τέτοια ωραία τραγουδάκια. Μια νότα αισιοδοξίας, κυριολεκτικά και μεταφορικά!
- [άσχετο…]Και για να ξεφύγουμε από τα παιδικά – μαθητικά, που
κατάντησεκατέληξε η καλλιτέχνης του άσματος τούτου, με αυτή τη θεσπέσια φωνάρα, να τραγουδάει… - Όταν ξεκίνησα αυτό το ιστολόγιο, η κόρη μου – ναι, αυτή που γκουγκλάρει – ήταν μωρό και τώρα πια, μέχρι διήμερη εκδήλωση υπάρχει για τα ιστολόγια με σεμινάρια αλλά και ομιλίες για έμπνευση. και φυσικά… το μωρό μεγάλωσε και σερφάρει [επανάληψη = μητέρα της μάθησης]!