Λοιπόν, κοσμογονία σήμερις αγαπητοί μου αναγνώστες! Εν συντομία:

• Η Αννούλα ζήτησε διαβήτη! Δλδ φτάσαμε και στο διαβήτη, απίθανο μου φαίνεται (θυμίζω, Γ΄ δημοτικού). Μετά τι; Το νυστέρι για την ανατομία; (…όχι δεν έχω κάψα να γίνουν τα παιδιά μου γιατροί!)
• Η μαμά της Άννας της έδωσε το διαβήτη που είχε σ-τ-ο σ-χ-ο-λ-ε-ί-ο, πιθανότατα στο γυμνάσιο. Ήμουνα νια και γέρασα και στοχάζομαι τι αντίκες έχω κουβαλήσει από το πατρικό μου, βεβαίως-βεβαίως!
• Μπορεί να μην έχω χρόνιο για χειροτεχνίες αλλά μιας και γιορτές έρχονται και η λιγούρα για τα εργαλεία πάντα υπάρχει, ο επόμενος στόχος μου (εκτός από αυτό το νόστιμο πλεκτό από τον γαλλικό κατάλογο) είναι αυτό:

Αντιγράφω από το περσινό τετράδιο της Αννούλας, μια εργασία που τους έβαλε η δασκάλα μέσα στην τάξη. Η μικρή προσευχούλα της διαβάστηκε στην τάξη σαν καλό παράδειγμα.

Θεέ μου κάνε και τα άλλα τα σπιτάκια τα φτωχά να γεμίσουν με λουλούδια νανε μια ομορφιά. Και τους άλλους τους ανθρώπους π’ είναι εντελός φτωχοί θα τους στέλνεις λευτουδάκια για να ζήσουνε καλά.

Φωτογραφία από snappa2006

Όχι μόνο για “λευτουδάκια” αλλά και για “λουλούδια” εύχεται το παιδάκι μου. Τόσο μικρούλα, αντιλαμβάνεται όμως ότι μόνο τα ευρώ δεν κάνουν την ευτυχία! Τα ορθογραφικά λάθη δεν διορθώθηκαν από τη δασκάλα, ούτε από τη μαμά της Άννας.

Το τετράδιο της Αννούλας

Φτιάξτε μια πρόταση με τις λέξεις “ωδείο, μουσικός” από την Αννούλα, μαθήτρια της Β’ τάξης! Το μυαλό μας βρίσκεται ακόμα στην παραλία οπότε παρά τον συγγραφικό οίστρο, τα ορθογραφικά λάθη πάνε σύννεφο… Αυτές τις μέρες κοιτούσα και τα τετράδια της περασμένης χρονιάς, με αυτά τα τρυφερά πρώτα γραμματάκια, τις λεξούλες και δεν μου έκανε καρδιά να τα πάω για ανακύκλωση! Κράτησα αρκετές σελίδες, ιδιαίτερα τα πρώτα της “σκέφτομαι και γράφω” που με είχαν συγκινήσει πραγματικά. Παραθέτω άλλη μια φωτογραφία με ένα σπαρταριστό απόσπασμα από μία έκθεση για την χελώνα καρέτα-καρέτα:

Σκέφτομαι και γράφω για την χελώνα καρέτα-καρέτα, Α' δημοτικού

Η χελώνα πάντως χρειάζεται προστασία και ο θείος είναι μουσικός στο ωδείο και όλα είναι πέρα για πέρα αληθινά!

Προχτές έτριβα το νιπτήρα του μπάνιου με ένα σφουγγάρι, σαπούνι υγρό, σόδα και ξύδι. Καταφτάνει η κόρη στην πόρτα και προτού της ρίξω το βλέμμα που σημαίνει “προσοχή, μην προχωράς, καθαρίζω-λευκαίνω-απολυμαίνω” μου απαντάει με τη γνωστή ατάκα “Μαμά, θέλω να σε βλέπω!” “ΟΚ, από μακριά όμως!” της απαντάω εγώ. “Αχ μαμά, τι ωραία που καθαρίζεις, θα κάνεις μεγάλη καριέρα!”. Ένιωσα πολύ αστεία και την ρώτησα αν ξέρει τι πάει να πει καριέρα. Εκείνη μου απάντησε με αμφιβολία οπότε και εγώ προσπάθησα να της εξηγήσω τον όρο. Δεν θυμάμαι τι ακριβώς είπα, κάτι για καταξίωση στην εργασία και μπλα-μπλά πάντως μου απάντησε με μεγαλύτερη σιγουριά “Ορίστε μαμά, θα κάνεις μεγάλη καριέρα!”. Τα σχόλια δικά σας, εγώ πολύ γέλασα πάντως!

Το σπίτι μας είναι πολύ κοντά στο σχολείο και το δωμάτιο που εργάζομαι έχει μπαλκόνι που βλέπει στο προαύλιο. Αυτή την ώρα που γράφω τα παιδιά έχουν βγει για διάλειμμα και τα τυμπανάκια των νηπιαγωγών άρχισαν ήδη να βαράνε για τα σκανταλιάρικα μικρά! Χτες είχε και μπόλικη σφυρίχτρα (τύφλα να ‘χει ο τροχονόμος), μαζί και ταμπουρίνο.

Κάθε μέρα η κόρη μου κουβαλάει ζωγραφιές από το σχολείο, προσεκτικά διπλωμένες πολλές φορές. Κρίμα είναι να τσαλακώνουν της λέω εγώ! Μαμά, τις διπλώνω για να χωράνε μου λέει εκείνη!!! Επειδή κάποιες από αυτές τις κρατάω σε φάκελο ή τις ψηφιοποιώ, τις ξετσαλακώνω με τη βοήθεια του εκτυπωτή laser. Καλά ακούσατε! Τις ξεδιπλώνω καλά με το χέρι, τις βάζω στην θέση που παίρνει χαρτί ο εκτυπωτής και τυπώνω μια λευκή σελίδα. Η περιστροφή στο τύμπανο και η θερμότητα έχουν σαν αποτέλεσμα ένα χαρτί χωρίς τσαλακώματα. Αυτός ο μαστροπατέρας μας έχει σώσει τελικά…

Χτες το απόγευμα η Αννούλα μου λέει όλο νάζι “Μαμάααα, θέλω να κάνουμε χειροτεχνία! Να είσαι εσύ η δασκάλα μου στο σπίτι και στο σχολείο η άλλη κυρία!”. Χρόνος πολύς δεν υπήρχε γιατί μια πίτσα έπρεπε να συναρμολογηθεί και να μπει στο φούρνο αλλά με μια χάρτινη σακούλα των λαχανικών κάναμε μια χαρά δουλειά! Σακούλα, ψαλίδι, κόλλα στικ, συρραπτικό και χρώματα μας έδωσαν μια μινιατούρα οικολογικής σακούλας, για λαχανικά παρακαλώ. Τα γράμματα και τα ζωγραφιστά λαχανικά είναι δια χειρός Αννούλας!

Το κοριτσάκι μου, μας ανακοίνωσε προχτές και μια πρόταση γάμου, δεκτή φυσικά! Είχε και επιπλέον ζωγραφιά η τσάντα, από τον μέλλοντα γαμπρό. Όλα κι’ όλα, μια καλλιτεχνική φύση προσελκύει ανάλογες προσωπικότητες! Άντε και στα κουφέτα με το καλό 😉

– το μήλο, το ωμό καρότο και το σταφύλι θεωρούνται επικίνδυνα για πνιγμό και οι δασκάλες μας είπαν να μην τα βάζουμε στο κολατσιό,
– μια λοσιόν για την πρόληψη της φθειρίασης έχει γίνει η πρωινή μας κολόνια (θα βρείτε οικολογικές στο φαρμακείο),
– όχι ρούχα με αγκράφες, ζώνες και μακριά κορδόνια, κάνουν την ζωή μας δύσκολη,
– δεν δίνουμε έκταση στα καθημερινά μικρο-επεισόδια που συμβαίνουν στο προαύλιο,

– η Αννούλα έχει κάνει κιόλας μια γλυκύτατη κολλητή φιλενάδα την Μ.,
– παρόλο που δεν αντιδράμε στη ρουτίνα του σχολείου, υπάρχει μια ένταση στον αέρα … προσπαθούμε όλοι ευγενικά να “μην της πατάμε τον κάλο” …,
– ένα επεισόδιο έντασης με κάποια άλλα παιδάκια μου το ανέφερε σαν απλό ρεπορτάζ (χωρίς παράπονο και γκρίνια) και φάνηκε να μένει ικανοποιημένη από τη λύση που έδωσε η δασκάλα