Κοιμήθηκες στις 24/1 2020. Σε αποχαιρετήσαμε το Σάββατο 25/1 με το Χριστός Ανέστη.
Έχουμε παρηγοριά! Σε αγκαλιάσαμε, σε φροντίσαμε, πήραμε την ευχή σου, πονέσαμε μαζί, γελάσαμε, κάναμε ότι πέρναγε από το χέρι μας για να ανακουφίσουμε τις δυσκολίες σου. Πόσο είχες επιμείνει τότε να πας στον γάμο του ανιψιού, αν και οι μετακινήσεις ήταν ήδη άθλος. Καινούριο κουστούμι και γραβάτα και πουκάμισο και πήγες και μοστράρισες σε τούτη την φωτογραφία, παλικάρι! Κάτι παραπάνω ήξερες.
Καλό Παράδεισο πατέρα!
Τα πράγματα αλλάζουν! Οι κυβερνήσεις ανεβοκατεβαίνουν, τα οικονομικά έχουν σκαμπανεβάσματα, τα χρόνια περνάνε, τα γυαλιά βγαίνουν και άλλα πολλά, ευχάριστα και δυσάρεστα. Εγώ παραθέτω μια λίστα με πράγματα που άλλαξαν στον μικρόκοσμό μας:
Δεν μπορώ να πω ότι είμαι λάτρης των αλλαγών, κάθε άλλο μάλιστα. Από το περιβάλλον εργασίας, το φαγητό… μέχρι τα ρούχα, ρίχνω άγκυρα κάπου και δύσκολα βάζω πλώρη για άλλες πολιτείες. Είναι βλέπεις τα καλά αλλά είναι και τα θλιβερά, αυτά που πονάνε, αυτά που χάνονται και δεν ξαναγυρνάνε… Μια βαθιά ανάσα και προχωράμε, με μια ευχή και μια προσευχή… για το αύριο!
Άμα πιάνουν τα χεράκια σου, δεν γίνεται να μείνεις με σταυρωμένα τα χέρια την περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Η εποχή έχει στολισμούς και φυσικά δωράκια, πολλά δωράκια! Η χειροτεχνία είναι αναμφισβήτητα ψυχοθεραπευτική και ομορφαίνει την μουντή μας καθημερινότητα. Επειδή όμως όλα χρειάζονται μέθοδο και ρέγουλα, υπάρχουν και εδώ κάποια τιπς (όπως λένε και στο χωριό μου) για να φτιάξεις μοναδικές δημιουργίες και να εντυπωσιάσεις, χωρίς να κουραστείς και να ξεπαραδιαστείς.
Τα αγαπημένα σου καταστήματα με υλικά χειροτεχνίας, στοκάρουν πραγματάκια από αρχές Νοέμβρη. Παρακολούθησέ τα, σύγκρινε τιμές και υλικά και άρχισε σιγά-σιγά να καταστρώνεις ένα πλάνο για τα δωράκια που θέλεις να φτιάξεις. Στολίδια για το δέντρο, ευχετήριες κάρτες, καρτελάκια δώρων, αναμνηστικά για το νέο έτος αλλά και προσωπικά, χρηστικά ή διακοσμητικά δώρα που δεν είναι κατ’ ανάγκη εποχιακά.
Το καλό το πράμα ξεπουλάει νωρίς, αυτό είναι κανόνας. Οι καταστηματάρχες δεν στοκάρουν πια μεγάλες ποσότητες οπότε κάτι που σου έκανε κλικ και έχει εφαρμογή σε διάφορα projects πρέπει να μπει άμεσα στο καλάθι σου. Όλοι μας την έχουμε πατήσει, με μια τσόχα πουά που ήταν υπέροχη αλλά ξεπούλησε από τον Νοέμβριο, με εκείνα τα κουδουνάκια που έκανα υπέροχο ήχο αλλά πάπαλα και εκείνο το σφυρήλατο αγγελάκι με το νέο έτος που απλά… ετελείωσε.
Χριστουγεννιάτικες μπαλίτσες από τσόχα. Τσόχα από το stolidaki.gr (είχε και πουά αλλά τελείωσε, κλάψ…) και κορδέλες από το φυσικό κατάστημα του apack.gr
Πριν πέσεις με τα μούτρα στο αγαπημένο σου κατάστημα με crafts, κοίτα τι υλικά έχεις στην αποθήκη από πέρσι. Χρήματα πολλά δεν υπάρχουν (άσε τι είπαν κάποιοι…) και φυσικά ο χώρος αποθήκευσης είναι πολύτιμος. Σκέψου ότι αν ξεφύγεις σε αγορές, τα υλικά δεν θα χωράνε στα ράφια και τα χειροποίητα δώρα θα σου κοστίσουν ακριβότερα από το αν τα αγόραζες έτοιμα!!!
Αναμνηστικό για το νέο έτος. Μεταλλικά στοιχεία από το stellasart-collection.gr
Κάνε προσεκτικές επιλογές για τα ψώνια σου, από φυσικά ή ηλεκτρονικά καταστήματα. Δώσε βάση στην πρωτοτυπία, στην ποιότητα των υλικών και στην εξυπηρέτηση πελατών. Η ιδανική περίπτωση είναι να έχεις χτίσει ήδη κάποιες καλές συνεργασίες στις οποίες να μπορείς να βασιστείς. Απέφυγε γνωστά μεγάλα παιχνιδάδικα που τα έχουν δήθεν όλα και συμφέρουν. Η ποιότητα των πρώτων υλών είναι συχνά αμφίβολη και η πρωτοτυπία πάει περίπατο.
Υπολόγισε πόσες κατασκευές θέλεις να φτιάξεις και που θα πάει η καθεμιά. Επειδή το μνημονικό με το πέρασμα των ετών (γκουχ-γκουχ) χειροτερεύει, κράτα και αρχείο. Δεν θα είναι και πολύ κολακευτικό να φτιάξεις στο βαφτιστήρι σου το ίδιο στολίδι με πέρσι!
Μπισκοτανθρωπάκια μενταγιόν από πολυμερικό πηλό. Κάνουν θραύση σε ανίψια και βαφτιστήρια! Θέλουν οργάνωση και κόπο, δεν γίνονται την τελευταία στιγμή. Υλικά κοσμημάτων από Πολυταρίδη και Velvetcrafts.com
Παραδέξου το, δεν αρέσουν σε όλους τα χεροποίητα δώρα που φτιάχνεις! Μπορεί κάποιος να νομίζει ότι θέλεις να την βγάλεις φθηνά, άλλος ότι οι κατασκευές σου απέχουν πολύ από αυτές της Μάρθας Στιούαρτ κ.α. Αν ανήκεις δε και στο γυναικείο φύλο, μην ξαφνιαστείς αν κάποιος/κάποια σε κοιτάξει υποτιμητικά, θεωρώντας ότι είσαι από δαύτες τις νοικοκυρούλες που ράβουν και κάνουν μελομακάρονα δίχως αύριο.
Μπορεί να γίνει μεγάλος μπελάς αν δεν οργανωθείς εγκαίρως! Δώσε βάση στην συσκευασία, είναι κρίμα να υποβαθμίζεται μια χειροποίητη δημιουργία για την οποία έκανες μεγάλο κόπο, μέσα σε μια πλαστική ή κακόγουστη σακούλα που δεν συνάδει με το περιεχόμενο. Προτίμησε εξειδικευμένα καταστήματα με είδη αμπαλάζ και μην ξεχάσεις και σε αυτό το θέμα να δεις τι έχεις ήδη στο ντουλάπι σου.
Μέρος του στοκ από είδη συσκευασίας. Το πλαστικό κουτί με βοηθάει να βλέπω τι έχω και προστατεύει το περιεχόμενο από την φθορά.
Αν έχεις ιδιαίτερο χώρο για τις χειροτεχνίες σου, όλα καλά. Αν όμως το εργαστήρι σου φιλοξενείται στην τραπεζαρία ή στο σαλόνι και όλα τα υλικά/εργαλεία και οι δημιουργίες είναι μες τη μέση, την πάτησες… Μια λύση είναι να μαστορέψεις νωρίς έτσι ώστε όσο πλησιάζουν οι γιορτές να έχεις έτοιμα τα δωράκια και να μπορείς να εξαφανίσεις τα πάντα από το προσκήνιο.
Αν σε ενδιαφέρει να δείξεις αυτά που φτιάχνεις σε φίλους και θαυμαστές(!!!) τότε θα πρέπει να φροντίσεις να παίρνεις φωτογραφίες της προκοπής και … να μαστορέψεις νωρίς. Ακόμα και αν δεν καταφέρεις να δημιουργήσεις ένα όμορφο σκηνικό και να πάρεις φωτογραφίες που θα κάνουν πάταγο στα κοινωνικά δίκτυα, ένα πρόχειρο κλικ με το κινητό σου είναι καλύτερο από το τίποτα και μπορεί να μείνει στο προσωπικό σου αρχείο για μελλοντική αναφορά.
Οι μπισκοτάνθρωποι υπό κατασκευή, στον πάγκο του καλλιτέχνη. Πρόχειρη φωτογραφία μεν, πολύτιμη δε!
Καλές γιορτές με όμορφες δημιουργίες!
Πριν το φθινόπωρο, έπεσε στην αντίληψή μου ένα πολύ ενδιαφέρον post του παιδίατρου Στέλιου Παπαβέντση. Γκρινιάζω ότι το βιβλίο με τις φάτσες μας έχει καταβροχθίσει την καθημερινότητα αλλά με κάτι τέτοιες σελίδες, το φόλοου αποκτά νόημα! Συχνά κάτι που το υποψιάζεσαι ήδη, από την γονεϊκή σου εμπειρία και από την παρακολούθηση του κοινωνικού περίγυρου, παίρνει σάρκα και οστά με την μορφή δημοσιογραφικού κειμένου, με κερασάκι στην τούρτα το πολύ εύστοχο σχόλιο ενός επαγγελματία υγείας που ασχολείται με τα παιδιά. Παραθέτω:
Τώρα που θα αρχίσουν τα εντατικά σχολεία, οι “δραστηριότητες” και τα φροντιστήρια στα μεγαλύτερα, θα πάρω το όπλο μου, το συνταγολόγιο και θα γράφω: “Διάγνωση: στέρηση παιδικής ηλικίας. Θεραπεία: ελεύθερο παιχνίδι μη δομημένο και μη οργανωμένο από ενήλικες, κάθε μέρα”.
Φωτογραφία από το 2011: Μόλις βγάλεις τα χαλιά, εμφανίζεις τις… νερομπογιές!
Σαν γονείς έχουμε φάει στο παρελθόν ευγενικό “κράξιμο” για τις λιγοστές οργανωμένες δραστηριότητες στις οποίες συμμετείχαν τα παιδιά, γιατί δεν αρχίσαμε ξένη γλώσσα μαζί με… τις στερεές τροφές καθώς και για τον τοίχο μας στο σαλόνι που φιλοξενούσε άτακτα κολλημένες παιδικές ζωγραφιές και χαρτοκατασκευές. Έτσι μας έβγαινε βρε παιδί μου! Όλες οι οικογένειες δεν είναι ίδιες. Το μόνο που επιδιώκαμε και δεν ήταν πάντα εύκολο, ήταν η παρέα στο σπίτι, με παιδιά κοντινής – και όχι μόνο – ηλικίας.
Φωτογραφία από το 2012: Τα παιδιά παίζουν με τα μανταλάκια!
Μήπως το έχουμε παρακάνει με την οργάνωση/παρέμβαση βρε παιδί μου; Γιατί πρέπει τα παιδιά να τρέχουν από εδώ και από εκεί όλη την εβδομάδα, κάτω από τις “διαταγές” του κάθε διασκεδαστή/προπονητή/δασκάλου; Το σχολείο είναι έτσι κι αλλιώς μεγάλος μπελάς, μια αρένα με ξέφρενους μπόμπιρες με ποικιλία χαρακτήρων και συμπεριφορών, όχι πάντα υποδειγματικών… Δεν είναι καλό να επιστρέψει το πιτσιρίκι στο σπίτι του, στην βολή του και να χαλαρώνει ξυπόλητο, μέσα σε μια αλλαξιά ρούχα παιχνιδιού;
Φωτογραφία από το 2013: Το ξυπόλητο τάγμα παίζει Lego!
Ας ανοίξουμε τα αυτιά μας (κλείνοντας παντός είδους ηλεκτρονικές οθόνες) και ας αφουγκραστούμε τις πραγματικές επιθυμίες των παιδιών μας. Τα πολλά δεν είναι πάντοτε και καλά. Ένα εξαντλημένο πιτσιρίκι έχει περισσότερες πιθανότητες να κλατάρει ως ενήλικας. Ας τα αφήσουμε να μας δείξουν τι πραγματικά τους αρέσει και ας επιλέξουμε προσεκτικά δραστηριότητες εκτός σπιτιού, πάντα με μέτρο και με γνώμονα την αντοχή και τις ιδιαιτερότητές τους.
Η ρέμβη κάτω από την μουριά μας στον Αλίκαμπο ήταν αμφίβολη εφέτο… Τα καταφέραμε όμως να κάνουμε ένα ταξίδι αστραπή, προλαβαίνοντας τα τελευταία διαθέσιμα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και περάσαμε στην μεγαλόνησο. Το παλιό πατρογονικό σπιτάκι ήθελε την φροντίδα και την επίβλεψή μας αλλά σύντομα πήραμε μια ανάσα, κάναμε την βόλτα μας στην θάλασσα και αρχίσαμε να χαλαρώνουμε.
Πίσω όμως έχει η αχλάδα την ουρά… Την Δευτέρα 23 Ιουλίου 2018, άρχισε να βρέχει στάχτες στο χωριό μας και η κάπνα ήταν αισθητή. Τα Χανιώτικα νέα μας ενημέρωναν για την κατάσταση και παρά την ανησυχία μας και την διακοπή ρεύματος, ενημερώσαμε τους γονείς μας στο άστυ και καθίσαμε στα αυγά μας μιας και ο ΒΟΑΚ ήταν μπλοκαρισμένος κατά μήκος του φλεγόμενου μετώπου στον Αποκόρωνα. Το δράμα όμως που εκτυλισσόταν στην Αττική ήρθε να μας δώσει μια τρομερή σφαλιάρα και η μητέρα, με φωνή τρεμάμενη, παρακολουθώντας τηλεόραση, μας ενημέρωσε ότι μάλλον υπάρχουν και νεκροί. Πιο βράδυ, έριξα μια ματιά σε γνωστό ειδησιογραφικό portal, κουβέντα για νεκρούς. Μπα, υπερβάλλουν τα κανάλια είπα! Που να ήξερα…
Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς την τραγωδία και την καταστροφή. Κάτω από την μουριά μας, με αγωνία έψαχνα στα ηλεκτρονικά νέα και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να μάθω το πώς και το γιατί. Σαν αστραπή πέρασαν από το μυαλό μου, μια φίλη με εξοχικό στο Μάτι και ένας φίλος με εξοχικό στον Νέο Βουτζά. Όταν η “συμπεθέρα” απάντησε στο μήνυμά μου, έπαθα ένα μικρό σοκ, από ανακούφιση για το γεγονός ότι όλοι ήταν σώοι. Και από τον Βουτζά το μήνυμα ήρθε τις επόμενες μέρες, καμμένα δέντρα και ζημιές επισκευάσιμες, χωρίς απώλειες.
Το φετινό καλοκαίρι είναι αλλιώτικο. Έχει σύντομες αποδράσεις λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Είχαμε την παραλία στο Κόκκινο Λιμανάκι για παρηγοριά! Δεν βαριέσαι λέγαμε, ωραία είναι και εδώ, θα ερχόμαστε με τα παιδιά μετά την δουλειά και κάνουμε το μπάνιο μας. Πάει τώρα, στάχτη… Και το Λύρειο ίδρυμα και τόσα σπίτια και πάνω απ’ όλα, ανθρώπινες ζωές. Μακριά από μέσα ενημέρωσης που ταΐζουν σανό και με την ελπίδα να επικρατήσει η σύνεση και η ανθρωπιά, ανάβουμε το κερί μας στην Παναγιά περιμένοντας τον Δεκαπενταύγουστο.
Το Πάσχα φέτος είναι νωρίς, πολύ νωρίς! Σκέψου ότι τα γενέθλια του υιού, πέφτουν Μεγάλη Παρασκευή, όπως τότε, πριν από 11 έτη. Οι παντός είδους χειροτέχνες τρέχουν να προλάβουν τα νέα εποχιακά είδη και εγώ άρχισα να σκέφτομαι, να σπάω το κεφάλι μου για την ακρίβεια, για τις φετινές πασχαλινές λαμπάδες. Με λες και υπερβολική αλλά… θέλει σκέψη το πράγμα, δεν είναι παίξε γέλασε!
Ψάχνοντας τα φωτογραφικά μου αρχεία, βρήκα τις περσινές λαμπάδες για τα βαφτιστήρια μου και είπα να σας τις δείξω. Τσόχινο αυτοκινητάκι για το μικρό και μινιατούρα παγωτάκι για το μεγάλο. Τι θα κάνω φέτος, δεν ξέρω… Έχω και τη μεγάλη βαφτιστήρα μου, πρέπει να μου έρθει έμπνευση επειγόντως! Αυτά τα καρφιτσάκια από πολυμερικό πηλό, πάνε τρέλα πάνω σε λαμπάδα αλλά… η βαφτιστήρα μου έχει πάρει ήδη μια τέτοια στο παρελθόν. Οψόμεθα!
Μάθε τέχνη κι άστηνε… και άμα σου τη βαρέσει, πιάστηνε! Καλλιτεχνήματα νέας εσοδείας, κι ας κάνει η πρεσβυωπεία την έφοδό της, βάλε-βγάλε το γυαλί, λαβίδες, τσιμπιδάκια, μπιλιαδόροι, γυαλόχαρτα, τρυπάνια και ότι μπορείς να φανταστείς πιάνουν τα χέρια του πολυμερόπληκτου! Στον [ελάχιστο-πολύτιμο] ελεύθερο χρόνο, ανάμεσα σε δουλειά και οικιακά, η δημιουργία διεκδικεί τη θέση της και καταλαμβάνει το δικό της χώρο στο μικρό γραφείο και φυσικά… στην καρδιά του καλλιτέχνη.
Ο καλός ο μπλογκομάγειρας πρέπει να ερευνά και να δοκιμάζει! Σε αναζήτηση για τρυφερά ψωμάκια για σάντουιτς και μπέργκερ, χωρίς τα πρόσθετα και τα χίλια μύρια όσα έχουν αυτά του εμπορίου, βρήκα την απόλυτη λύση. Αν ακολουθήσει κανείς βασικές τεχνικές ζυμώματος ψωμιού και την συνταγή της KitchenStori.es θα έχει μια ζύμη απίθανη, χρήσιμη σε ένα σωρό συνταγές. Έχω κάνει πίτσα με μεγάλη επιτυχία αλλά προσωπικά βρίσκω τη συνταγή ασυναγώνιστη σε ατομικά ψωμάκια σάντουιτς. Χωρίς μαργαρίνη, διπλοφούσκωμα και άλλα μαγικά που θέλουν οι ζύμες τύπου μπριός, έχεις το απόλυτα τρυφερό ψωμάκι!
Σπιτική πίτσα χωρισμένη σε 4 τεταρτημόρια με διαφορετικές γεύσεις!
Για να κάνω 10 ψωμάκια για μπέργκερ διαίρεσα τη συνταγή στη μέση, χρησιμοποιώντας 500 γρ. αλεύρι. Μοίρασα τη ζύμη με τη βοήθεια της ζυγαριάς σε 10 ίσα μέρη που ζύγιζαν περίπου 90 γρ. Χρειάζονται περίπου 40-50 λεπτά φούσκωμα και ψήνονται στο φούρνο, για 25-30 λεπτά
Ψωμάκια για μπέργκερ με σπιτική μαγιονέζα του μπαμπά! Τα παιδιά προτιμούν σαν γέμιση το φιλέτο κοτόπουλο πανέ με το κλασικό κόλπο αλεύρι-αυγό-φρυγανιά. Προσθέτουμε επιπλέον φύλλα σαλάτας, φέτες ντομάτα, τυρί τσένταρ και σάλτσα μπάρμπεκιου.
Μην το παρακάνετε με το ψήσιμο, αν ο πάτος από τα ψωμάκια έχει ροδίσει ελαφρώς είναι έτοιμα. Κρυώνω σε σχάρα σκεπάζοντας με καθαρή πετσέτα για να μείνουν τρυφερά. Αν θέλετε να τα αποθηκεύσετε, μόλις κρυώσουν, κλείνετε ερμητικά σε σακούλα με ζιπ και φυλάτε στο ψυγείο. Προσωπικά, τα αποθηκεύω ενώ έχουν μια ιδέα ζεστασιάς, τοποθετώντας στη σακούλα λίγο χαρτί κουζίνας για να μαζέψει τυχόν περίσσεια υγρασίας.
Καλή επιτυχία και για σχόλια, απορίες αλλά και συγχαρίκια, επισκεφθείτε το blog KitchenStori.es!
Για του λόγου το αληθές, μια ντουζίνα ψωμάκια στη λαμαρίνα!
Συμπληρωματικό (18/10/2017): Στην πράξη προέκυψε ότι αν χρησιμοποιήσει κανείς 200 γρ. γιαούρτι (1 ολόκληρο κεσεδάκι) και 550 γρ. αλεύρι, η συνταγή δίνει 12 στρογγυλά ψωμάκια που βολεύονται σε μια λαμαρίνα φούρνου. Καλό θα ήταν να χρησιμοποιηθεί ζυγαριά για το μοίρασμα της ζύμης.
Συμπληρωματικό (04/01/2018): Αν σας αρέσει το πανέ με πουλερικό, το στήθος από έναν κόκκορα ~ 3 κιλών ή από 2 μέτριες κότες, είναι αρκετό για τουλάχιστον 10 ψωμάκια. Χτυπάμε τα φιλέτα για να γίνουν πιο λεπτά! Αν δεν έχετε το ειδικό εργαλείο, μια χαρά κάνει τη δουλειά ο πάτος από ένα μπουκάλι.
Διακοπές σημαίνουν ξεκούραση, σωστά;
Όλα είναι σχετικά και ο καθένας ξεκουράζεται με τον δικό του τρόπο! Αν παραθερίζει κανείς σε κάποιο κατάλυμα, όπου οι διατροφικές ανάγκες καλύπτονται, υπάρχει η δυνατότητα αποχής από την προετοιμασία των γευμάτων, τα ψώνια για τις απαραίτητες προμήθειες και φυσικά, το πιο μπελαλίδικο απ’ όλα, τη λάντζα και το συμμάζεμα της κουζίνας. Υπάρχει βέβαια και το σπίτι στο χωριό, η υβριδική περίπτωση όπου τρως πρωινό και κάποια εύκολα γεύματα και επιλέγεις ταβέρνες και εστιατόρια στην ευρύτερη περιοχή, για ευκολία αλλά και γευστική απόλαυση. Στην Ελλάδα της κρίσης βέβαια, ευτυχώς υπάρχει και το σουβλάκι, για να μπορεί ο ταλαίπωρος κάτοικος της Μπανανίας να παρηγορείται γευστικά χωρίς να ξεπαραδιάζεται.
Γεμιστά λαδερά στην κουζίνα της Πάρου. Εδώ μπορεί το μαγειρείο είναι αστικό, το ταψί όμως είναι vintage!
Στο χωριό του πατέρα μου, μας επισκέπτεται σχεδόν κάθε χρόνο, μια καλή γειτόνισσα με κήπο και κοτούλες, προσφέροντας μας τρυφερά βλίτα με κολοκυθάκια, ντοματούλες και φυσικά κανένα αυγουλάκι για τα πιτσιρίκια. Ρωτάει πάντα, “Μαγερεύγεις;;;” για να είναι σίγουρη ότι η σακούλα με τα χόρτα θα γίνει φαγητό και όχι λίπασμα στον κήπο! Πες το τρέλα, πες το οικονομία, η παραμονή μας στο χωριό είναι συνδεδεμένη με την κρητική κουζίνα και την αναβίωση κάποιων συνταγών, τις οποίες δεν εκτελούμε συχνά στην Αθήνα, ελλείψει υλικών αλλά και χρόνου. Η παλιά πέτρινη κουζίνα με τις υποτυπώδεις ανέσεις, έχει και αυτή τη χάρη της, είναι λίγο σαν να δραπετεύεις στο παρελθόν. Αν και κάποιες φορές, δίπλα στα βλήτα, τις φασόλες και τις μπάμιες, το λάπτοπ έχει και αυτό την παρουσία του, για κάποια εργασία απαραίτητη εξ’ αποστάσεως, αυτό μας εξασφαλίζει διακοπές σε μεγαλύτερη διάρκεια, μακριά από το άστυ.
Αρνάκι φουριάρικο του βοσκού, με πατατούλες στο φούρνο.
Τα φασολάκια και οι μπάμιες είναι φρέσκα και όχι κατεψυγμένα, η σαλάτα έχει ατζούρι και αβοκάντο και τρυφερό κολοκυθάκι, η παχουλή κότα δίνει πλούσιο ζωμό για πιλαφάκι και το ντόπιο αρνάκι σου γαργαλάει τη μύτη καθώς ψήνεται στο φούρνο ή την κατσαρόλα. Είναι και το χανιώτικο κολοκυθομπούρεκο, η πρόχειρη μπουγάτσα με μυζήθρα και φύλλο κρούστας, τα τηγανητά μυζηθροπιτάκια, οι κολοκυθανθοί και φυσικά τα λαδερά γεμιστά.
Πιλαφάκι κρητικό και τα τρυφερά βλίτα της κυρά Βασιλικώς
Μυζηθροπιτάκια, προετοιμασία.
Τελικά για ποια ξεκούραση μου λες, που είναι το αραλίκι και η χαλάρωση; Όλα είναι σχετικά! Αν σε ξεκουράζει η διαδικασία, αν βλέπεις κάτι δημιουργικό και ζεστό στο τσουκάλι σου, ακόμα και το μαγείρεμα είναι μια μορφή ξεκούρασης. Μακριά από το τρελό πρόγραμμα της πρωτεύουσας, έχεις τη δυνατότητα να μαστορέψεις κάτι ξεχωριστό, με γεύσεις και αρώματα ιδιαίτερα, κάτι που αφήνει μια όμορφη αίσθηση στους οικείους σου, μικρούς και μεγάλους.
This gallery contains 4 photos.
Χρόνια Πολλά και Καλά και Ευλογημένα!
Για τη συνέχεια του άρθρου, κλικ εδώ!