Μουλιάσαμε τα ρεβίθια, καλοκαιράκι γαρ, μήπως να κάναμε κάτι άλλο εκτός από σούπα; Για να δούμε τι έχουμε: Ώριμες ντομάτες, νόστιμα και τραγανά κολοκυθάκια και κόκκινη πιπεριά. Κατέβασα και το πήλινο από τα Τέμπη, αγορασμένο όταν η Αννούλα ήταν μπέμπα και ο αδερφός της στριφογυρνούσε ακόμα στην στρουμπουλή κοιλιά μου. Τα ρεβίθια στον φούρνο έχουν άλλη χάρη, όπως και να τα κάνεις!
Πάμε για την συνταγή, στο περίπου:
300 γραμμάρια ρεβίθια, βρασμένα με 2+ φλιτζάνια από το ζουμί τους
2 ώριμες ντομάτες στον τρίφτη + σάλτσα ντομάτας στο χάρτινο κουτί (είπαμε με το μάτι, όσο κόκκινα τα θέλετε)
1/2 κουταλάκι ζάχαρη
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 κόκκινη πιπεριά (βάλε παραπάνω, εγώ κοιτάω να μην φάω κράξιμο από τα τέκνα)
4 μικρά κολοκυθάκια
1 πατάτα κομμένη σε κύβους
1/2 φλ. ελαιόλαδο
πιπέρι, λίγο κύμινο, 4-5 κόκκους μπαχάρι, αλάτι, ρίγανη
Σχίζω τα κολοκυθάκια στα 4 και τα κόβω στη μέση. Περνάω ελαφρώς από αντικολλητικό σκεύος με λίγο λάδι να πάρουν χρώμα και νοστιμιά. Αφαιρώ τα κολοκύθια και στο ίδιο σκεύος τσιγαρίζω το κρεμμύδι, την πιπεριά και προσθέτω ντοματικά και μπαχαρικά να πάρουν μια βράση. Βάζω τα ρεβίθια σε ένα βαθύ πήλινο σκεύος (το δικό μου είχε πλάτος ~30 εκ.) και τουμπάρω από πάνω όλα τα υπόλοιπα υλικά. Ανακατεύω ελαφρά. Φροντίζω ώστε το ζουμί να καλύπτει σχεδόν τα ρεβίθια. Το δικό μου πήλινο δεν σφραγίζει πολύ καλά στο καπάκι και σε 45 λεπτά περίπου είχε μείνει το μισό ζουμί και η σάλτσα είχε μελώσει. Προς το τέλος ξεσκεπάζω για να πάρει χρώμα. Ελέγχω αν έχουν μαλακώσει οι πατάτες γιατί με την ντομάτα σφίγγουν. Προσωπικά θα το έκανα και λιγουλάκι καυτερό, αν οι συνδαιτυμόνες συναινούσαν σε λίγη κάψα.
Συμβουλή οικιακής οικονομίας: Έβρασα 1 κιλό ρεβίθια και τα υπόλοιπα θα μπουν σε 2 σακούλες στην κατάψυξη μαζί με ζουμάκι. Μπορώ να επαναλάβω την ίδια συνταγή πολύ εύκολα καθώς και ένα ρεβιθοπίλαφο λεμονάτο χωρίς να έχω την φασαρία του μουλιάσματος και το βράσιμο.
